کتاب پاسیاد پسر خاک

سید علی‌اکبر ابوترابی اسیرِ آزاده‌ای بود که قلب‌ها را اسیر مهربانی خود کرد. او 8 سال اسارت در زندان‌های رژیم بعث عراق را تحمل کرد و نه‌تنها شکسته نشد بلکه به نماد استقامت و امید تبدیل شد. ابوترابی در اردوگاه‌های اسرا مانند چراغی در تاریکی به همرزمانش روحیه می‌بخشید و با ایمان راسخ و رفتار انسانیش حتی نگهبانان دشمن را تحت تأثیر قرار می‌داد. او پس از آزادی، همچنان پرچمدار خدمت و عدالت بود و در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی، وفادار به آرمان‌ها باقی ماند. زندگی او سرشار از درس‌های پایداری، گذشت و مردمداری است؛ قهرمانی بی‌ادعا که نامش همیشه در تاریخ ایران می‌درخشد.

بریده‌ای از کتاب پاسیاد پسر خاک

صلیبی‌ها، نامه‌ خصوصی برایش می‌آوردند و آن را شخصاً تحویلش می‌دادند و دربارۀ اسرا با حاج‌آقا گفت‌‌وگو می‌کردند. یک روز نزدیک نماز ظهر، جلو اتاق نشسته بودیم. حاج ‌آقا سجاده‌اش را پهن کرده بود و ما در اطرافش هر کدام مشغول کاری بودیم. در همین هنگام خبر آوردند که صلیب آمد. بعد از چند دقیقه، شخصی به نام میشل که مسئول هیئت صلیب بود، سراغ حاج‌آقا آمد. بلافاصله خبر دادند که میشل با او کار دارد. خودم شاهد بودم که حاج‌آقا ابوترابی به محض اینکه این حرف را شنید، سریع از جایش بلند شد و بدون اینکه کفش‌هایش را به پا کند، به طرف صلیبی دوید و صلیبی هم تا حاج‌آقا را دید، بلافاصله شروع کرد به دویدن به طرف او.