کتاب اردک دیوانه / روایت هایی از دوازده روز جنگ اسرائیل با ایران

معرفی کتاب

کتاب اردک دیوانه به قلم حامد هادیان روایت‌هایی از دوازده روز زندگی زیر سایه موشک‌های اسرائیل است آن هم در تهرانی که مقصد بیشتر موشک‌هاست. خبرنگار حامد هادیان این‌بار جنگ را از درون روایت می‌کند، دیگر جنگ لبنان و ضاحیه، سوریه و اوکراین نیست. یک طرف ماجرا ایران ایستاده است.

حامد هادیان که پیش از این در کتاب خبرنگار دو دلاری، روایتی صادقانه از جنگ اوکراین ارائه داده بود، این بار در کتاب اردک دیوانه هم جنگ را روایت می‌کند اما نه از بیرون از دلِ دلِ دلِ جنگ آن هم نه در ضاحیه و لبنان و اوکراین، در همین ایران خودمان. اردک دیوانه کوشیده تا جنگ را از دل مردم در کوچه‌های خاک خورده تهران روایت کند. هادیان از جشن عروسی‌ای می‌گوید که مشخص نیست قرار است آغاز باشد یا پایان، از حضور در معرکه‌های اصابت موشک‌های اسرائیلی می‌گوید، از تهران شلوغی می‌گوید که دیگر شلوغ نیست اما هنوز زنده‌است، از خانه‌های نیمه‌جان فرماندهان سپاه و دانشمندان هسته‌ای می‌گوید. خلاصه قرار است بیست و دو خبر را ورق بزنیم و گزارشی از ایران جان‌مان را، از تهران دوست داشتنی به ملت ایران مخابره کنیم.

چرا باید کتاب اردک دیوانه را مطالعه کنیم؟

تا بدانیم چه بر ایران گذشته است و گره بزنیم تار و پود دلمان را به نام ایران. این اثر ضمن تقویت عرق ملی و میهن دوستی، ارزش‌هایی اخلاقی چون فداکاری، تعاون و یاری رسانی به هم‌وطنان را تقویت می‌کند و جایگاه شهید و شهادت و علم را نیز ارتقا می‌دهد.

کتاب اردک دیوانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر ایرانی هستید، باید این اثر را ورق بزنید و اگر تهرانی هستید که حتما باید آن را ورق بزنید. همچنین این اثر گزینه مناسبی است برای همه عاملان امنیت کشور، شهرداران و کارمندان آنها، دانشجویان و اساتید دانشگاه.

برشی از کتاب اردک دیوانه:

تلخ ترین صحنه آن جا بود که نه موشکی دیده می‌شد و نه پدافندی. فردایش به خانه‌ای در حاشیه شهر رفتم. خانه‌ای که دیگر صدای بازی از آن نمی‌آمد. نفس کشیدن در آن کوچه سخت بود؛ حتی پیش از شنیدن روایت مادر دو کودک. ظهر، وسط کوچه‌ای یک متری روی یک موکت بازی می‌کردند. معلوم نبود تکه‌ای از پهپاد منهدم شده افتاده بود یا گلوله‌ای از پدافند که در آسمان خودکشی نکرده همان روز آن کوچه برای همیشه خاموش شد. مثل دریایی ساکت بعد از غرق شدن.

ترکش ها هنوز روی دیوار و در پیداست. مادر یکی از کودکان که نمی‌توانست فارسی درست صحبت کند گفت:

«نفهمیدم چی شد؟! فقط وقتی بچه‌م رو بغل کردم دیدم از گردنم خون میاد ... پسرم توی بغلم مرد!

کنارش ایستاده بودیم. دوستم آرام گفت: این زن دیگر مادر نمی‌شود.