من اطلاعاتی بودم (جلد اول)

خاطرات یک افسر اطلاعاتی در ایران؛ از تعقیب و مراقبت سپاه و کشف کودتاها تا ورود به وزارت اطلاعات در این کتاب خاطرات یک افسر اطلاعاتی از حدود سال 1358 تا سال 1392 را می‌خوانید. اولین بار است که یک افسر اطلاعاتی در ایران، خاطراتش را تعریف می‌کند و اسراری را برملا می‌کند که شوکه‌کننده است، البته ایشان بسیاری از اسرار را همچنان ناگفته باقی گذاشتند و راضی نبودند حتی بخشی از خاطراتی که برایمان تعریف کرده‌اند هم منتشر شود.

در این کتاب با وقایعی شنیدنی از حوادث اوایل انقلاب تا همین سالهای اخیر آشنا می‌شوید که کمتر شنیده‌اید، از خنثی کردن معجزه‌گونه توطئه‌های کودتاچیان سالهای ابتدایی انقلاب‌ بدست جوانان تازه‌کار انقلابی، تا اعدام فرزند ناخلف انقلاب، صادق قطب‌زاده، و نیز بررسی دقیق مواضع انجمن حجتیه مهدویه. حرفهای ناگفته آقای مهدوی درباره انجمن حجتیه طی سالیانی که ایشان مسئولیت بررسی این گروه را داشته‌اند، افشا‌کننده ارتباط تنگاتنگ برخی از سران این گروه با خواص حوزوی و دانشگاهی و مسئولین است. حضور راوی در معاونت حراست مجلس شورای اسلامی و اتفاقاتی که در مجلس می‌افتد و مشاغل جدیدی که تجربه می‌کند از دیگر فصول این کتاب است و در آخر هم نامِ نازنین سردارِ دلها، حاج قاسم عزیز، شیرینی بخش اتمام خاطرات می‌باشد