کتاب حکایت زخم ها

کتاب «حکایت زخم‌ها» اثری متفاوت در حوزه ادبیات شفاهی مدافعان حرم است. در این کتاب چهار جانباز مدافع حرم سرگذشت زندگی خود را برای خانم الهه آخرتی نقل کرده‌اند. در بخش اول کتاب نویسنده به سراغ محمد علوش جوان لبنانی رفته است که جزو نیروهای تخریب حزب الله بوده و در اثر انفجار دستان خود را از دست می‌دهد. در بخش دوم ضیاء خدابخشی مجاهد افغانستانی فاطمیون با تلاش و اصرار فراوان خودش را به سوریه می‌رساند و به صف مجاهدان می‌پیوندد. او با حمله ماشین انتحاری مجروح می‌شود و در زیر آوار ساختمان می‌ماند اما به شکلی معجزه آسا از تیر خلاص دشمن در امان می‌ماند. در بخش سوم به دلیل مشکلات امنیتی به شکل محدود و کلی با زندگی یک مجاهد پاکستانی همراه می‌شویم. رزمنده زینبیون که بر اثر موج انفجار و ترکش های خمپاره از چندین ناحیه مجروح می‌شود. در بخش پایانی نیز خاطرات سردار ر ضا سلمانی دلاور ایرانی که در جنگ سوریه از ناحیه پا به فیض جانبازی رسیده مرور می‌شود. نویسنده با گرد آوردن خاطرات چهار رزمنده از چهار ملیت نشان می‌دهد گرچه هرکدام از این مردان در آب و خاکی مجزا زیسته‌اند اما عشق به اسلام و اهل بیت آن‌ها زیر یک پرچم گرد آورده و سبب شده تا همه سختی‌های جانبازی را به عشق امام زمان (عج) و حکومت اسلامی تحمل نمایند و همچنان عاشقانه به جهاد و شهادت بیاندیشند.

در ادامه برشی از این کتاب را می‌خوانید:

شانزده و هفده سالگی‌ام به این ترتیب و با چند بار دست رد خوردن به سینه‌ام در دفاتر فاطمیون سپری شد تا نوروز 1395 فرارسید و دوباره با هزار سلام و صلوات برای ثبت نام اقدام کردم این بار چند روزی از هجده ساله شدنم می‌گذشت و با قدی بلندتر چهره‌ام کمتر کم سن و سالمی‌ام را فریاد می‌زد. طاقتم طاق شده بود و به مجرد رسیدن به سؤال مربوط به سن و سال صدایم را صاف کردم و جواب دادم: بیست سالم است. مسئول ثبت نام کمی نگاهم کرد و فرمی به دستم داد تا چهارمین فرم اعزام را پر کنم. قرار شد بعد از بررسی‌ها خودشان تماس بگیرند یک روز دو روز ده روز کش دار گذشت تا بالاخره چهاردهمین روز ماه رنج انتظار به پایان رسید و تماس گرفتند یک نشانی دادند و ساعتی اعلام کردند تا فردا خودم را معرفی کنم. باور کردنی نبود بدون اینکه لحظه‌ای خواب به چشمم بیاید تا صبح از یک پهلو به پهلوی دیگر غلت زدم و با خیال پردازی درباره روزهای پیش رو شیرینی تحقق رویایی را که برای رسیدن به آن دو سال صبر کرده بودم، مزه مزه کردم.